Diğer Katkı Maddeleri

UV Stabilizatörler

Polimerlerin hizmet ömrü, bozulmaları ile sınırlıdır. Işık stabilizatörleri/uv emiciler, polimerlerin güneş ışığı, sıcaklık gibi etkileri altında maruz kalabileceği bozulmayla mücadele eder. Işık stabilizatörlerinin/UV emicilerin eklenmesi, ömrünü uzatabilir ve dolayısıyla plastiğin görünümünü iyileştirebilir. Plastiklerde en yaygın olarak kullanılan ışık stabilizatörleri, hindered amin ışık stabilizatörleridir (hals). En yaygın uv emiciler benzotriazoller, benzofenonlar ve organik nikel bileşikleridir.

UV bozulmasının polimerler üzerindeki etkileri aşağıdaki faktörlerden değerlendirilebilir:

  • Kimyasal yapıda değişiklik
  • Yüzeyde değişiklik
  • Gevrekleşme
  • Serbest radikallerin üretilmesi
  • Moleküler ağırlıktaki değişim
  • Mekanik özelliklerde kayıp
  • Şeffaflığın bozulması

Titanyum Dioksit

Titanyum dioksit (TİO2), topraktan çıkarılan, işlenen ve rafine edilen ve çeşitli gıdalara ve diğer tüketici ürünlerine eklenen doğal olarak oluşan bir mineraldir. Beyaz renk, belirli gıdaların rengini ve parlaklığını arttırmak için kullanılır ve ayrıca gıda güvenliği uygulamaları için anahtardır. Doğal durumunda, anataz ve rutil gibi farklı toplu kristal formlarda bulunur, ancak işleme sırasında çok ince bir toz halinde öğütülür.

Gıdada titanyum dioksitin birkaç farklı kullanımı vardır. En önemlisi, gıda sınıfı formu, süt ürünleri, şekerleme, şekerleme ve çörek üzerindeki toz gibi beyaz gıdaların rengini geliştirmek ve aydınlatmak için bir renklendirici olarak kullanılır. UV ışığına duyarlı gıdalarda gıda güvenliği amacıyla gıdaların bozulmaması ve raf ömrünün uzatılması amacıyla titanyum dioksit kullanılmaktadır.

Titanyum dioksit, gıda dışı ürünlerde de benzer kullanımlara sahiptir. Güneş ışınları ile cilt arasında fiziksel bir bariyer oluşturan güneşten gelen UVA/UVB ışınlarına karşı etkili koruma olarak güneş koruyucu olarak kullanılır. Ayrıca boya, kağıt, plastik, mürekkep, kauçuk ve kozmetik ürünlerini beyazlatmak için kullanılır.

Şişirme Ajanları

Kimyasal şişirme ajanları, polimerik köpüklerin üretiminde kullanılan organik veya inorganik katkı maddeleridir. Polimerik köpüklerin öne çıkan özellikleri, ağırlık azaltma, kullanılması gereken daha düşük polimer miktarı, daha ekonomik enerji kullanımı ve daha düşük maliyet ve iyileştirilmiş ses ve ısı yalıtımıdır.

En etkili kimyasal şişirme ajanlarından biri azodikarbonamiddir. Azodikarbonamidin başlıca kullanımı, katkı maddesi olarak köpüklü plastiklerin üretimindedir. Azodikarbonamidin termal bozunması, köpüklü bir ürün oluşturmak üzere polimerde kabarcıklar halinde tutulan nitrojen, karbon monoksit, karbon dioksit ve amonyak gazlarının ortaya çıkmasına neden olur.

Şişirme ajanının özellikleri:

  • Dar gaz tahliye sıcaklık aralığı
  • Korozif olmayan reaksiyon ürünleri
  • Reaksiyon ürünlerinin uyumluluğu
  • Depolamada kararlılık
  • Yüksek dağıla bilirlik
  • Uygulama sıcaklığınızda ayrışmak için uygun şekilde etkinleştirile bilirlik
  • Tek tip hücre boyutu
  • Pürüzsüz yüzey kalitesi

Mukavemet Artırıcılar

Plastik reçinelerin dayanıklılığını ve tokluğunu artırmak için bileşik malzemelere darbe düzenleyiciler eklenir. Darbe performansına ek olarak, malzemenin optik ve çekme özellikleri, hava koşullarına dayanıklılık, işlenebilirlik, yanıcılık, ısı bozulması ve maliyet gibi bir dizi başka özelliği de darbe düzenleyiciler eklenerek iyileştirilebilir. Darbe düzenleyicilerin başlıca uygulamalarından biri PVC reçineleridir: MBS (metil bütadien stiren) ve akrilik darbe düzenleyiciler, diğer özellikleri bozmadan PVC ürünlerinin darbe direncini arttırır.

Darbe performansına ek olarak, darbe düzenleyiciler, malzemenin aşağıdakiler gibi diğer özelliklerini iyileştirmeye yardımcı olabilir:

  • Optik ve çekme özellikleri
  • Hava koşullarına dayanıklılık
  • İşlene bilirlik
  • Yanıcılık
  • Isı bozulması

Kaydırıcılar

Kaydırıcılar(lub), reçinenin işlene bilirliğini iyileştiren ve sürtünmeyi azaltarak (dış yağlayıcılar) ve yığın viskozitesini (iç yağlayıcılar) düşürerek kalıplama ekipmanına zarar gelmesini önleyen katkı maddeleridir. Tipik harici yağlayıcılar metalik sabunlar, yağ asitleri, parafin ve düşük MW polietilendir. Bu bileşikler, erimiş reçine ile işleme ekipmanının metal yüzeyi arasındaki ara yüze göç eder ve sürtünmeyi azaltır. Dahili yağlayıcılar reçinenin akışını destekler ve kalıbın doldurulmasını kolaylaştırır.

Yaygın dahili yağlayıcılar, yağlı esterler, eva mumları ve oksitlenmiş polietilendir. İşleme katkı maddelerinin üçüncü bir sınıfı, plastik ürünün kalıba yapışmasını önleyen ve yüzey kusurlarını azaltan kalıp ayırıcı maddelerdir (kalıp sökücü maddeler). Silikon yağları, grafit, çinko stearat ve molibden disülfid, yukarıda belirtilen yağlayıcılar yeterli kalıp ayırıcı sağlamadığı takdirde bu amaç için sıklıkla kullanılır. 

Kaydırıcı seçimi için temel kriterler şunlardır:

  • Ana reçine ile uyumluluk
  • Özellikler üzerinde olumsuz minimum etki
  • Jelleşme üzerinde geciktirici minimum etki (veya neredeyse sıfır etki)
  • Erime mukavemetinde ve uzayabilirlikte minimum azalma
  • İyi şeffaflık
  • Geliştirilmiş kalıp çıkışı performansı

Isı Stabilizatörleri

Isı stabilizatörleri, malzeme işleme sırasında artan sıcaklığın etkisiyle meydana gelen polimer bozunma süreçlerini önleyen maddelerdir. Ürünün tüm kullanım ömrü boyunca bozulma süreçlerini etkili bir şekilde önleyerek, bitmiş ürünlerde tek tip bir renk sağlarlar. En iyi sonuçları elde etmek için, ısı stabilizatörleri diğer stabilizatör tipleri ile birlikte kullanılır.

Polimerik malzemelerle ilgili olarak, kimyasal reaksiyonlar nedeniyle fiziksel özelliklerde meydana gelen değişiklikleri belirtmek için bozunma veya yaşlanma kavramı kullanılır. Bu reaksiyonlar, makromoleküler bileşiğin molar kütlesini azaltan polimer zincirini kırar. İşleme sırasında plastikler, bitmiş ürünün özelliklerini, yani renk, parlaklık, renk tonunu etkileyen bozunmaya maruz kalabilir. Bu nedenle, daha fazla bozulmayı önlemek için ısı stabilizatörleri uygulanır.

Proses stabilizatörleri, plastikler, boyalar, vernikler, inşaat sektörü ve nakliye dahil olmak üzere birçok endüstride kullanılmaktadır.

Isı stabilizatörleri, pvc ürünlerinin yüksek sıcaklıktaki direncini artırarak vinil ürünleri her aşamada korumak için yaygın olarak kullanılmaktadır.

Oksidasyonun tipine bağlı olarak, metalik tuzlar (pvc’yi stabilize eder), organometalik bileşikler, metalik olmayan organik stabilizatörler, organofosfitler ve epoksiler gibi çeşitli ısı stabilizatörleri ticari olarak temin edilebilir.